11 mei 2022

Om 7 uur stonden we al in de startblokken. Nog even wachten op de meneer om onze fietsen te bevrijden en af te rekenen. Voor 50 euro hadden we goed geslapen. We zaten direct op de via verde en hij was zoals we ons hadden voorgesteld. Gestaag naar beneden. Met 22 kilometer per uur zonder te trappen. Zo moet een elektrische fiets voelen. Ik ben voor😜. Af en toe in de remmen om even te genieten van de omgeving. Op een bankje met uitzicht ons gisteren gekocht brood opgegeten. En weer verder. Mooie pleisterplaatsen met bankjes in de schaduw en toch zeker in het eerste gedeelte goed aangegeven.

Het pad is wel heel verschillend. Soms mooi fijn gravel, soms asfalt, soms asfalt met gaten waarin je je kunt verstoppen. Hobbels en bobbels. Bij een van de bobbels vloog Robbie zijn stuurtas open. Alles opgeraapt en weer verder. Bij de lunch (inderdaad Jacqueline, nog steeds 12 euro voor menu del dia) kwamen we erachter dat zijn gsm niet meer in zijn stuurtas zat. Tja, die ligt ergens ver terug. Daar de via verde verlaten want was allang geen oude spoorbaan meer en terug de camino del Cid route herpakt. Ook leuk, door de al dan niet slapende dorpjes. 
En nu zitten we voor 2 nachten in een hotel dicht bij het treinstation op 15 kilometer van Valencia. Morgen daar met de trein heen en op de hop in hop of bus en op advies van Ingrid Oceanium.

Met mij gaat t goed, Robbie nog steeds gebrek aan lucht.

oja, het weer: rond de dertig, droog, tegen de middag wind