19 mei 2022

We begonnen met een wandeling over het 530 meter lange aquaduct van Agen om de weg te vervolgen via ons kanaal. De oude platanen groeien met de kruinen naar elkaar wat voor een groene wereld zorgt. Links een heuvelrug, platanen, kanaal, platanen, fietspad, platanen, de Garonne, heuvelrug. Zo hebben jullie ook beeld van onze eerste 40 kilometer. Nee, het verveelt niet. De vissen bluppen, de vogels fluiten en de eekhoorns rennen weg voor onze zingende wieltjes. Als we even van het pad gaan voor een bakje koffie is het direct klimmen naar het eeuwenoude marktpleintje, waar ook de verf al eeuwenlang geleden verdwenen is van de luiken.

We vervolgen onze weg tot we voorbij een Engelse camper komen waar een koppel een bak koffie drinkt. Coffee for everyone? Roept Robbie. Of course, is het antwoord. In de remmen en op de koffie bij de Engelsen. Een koekje erbij en een gezellige klets. Wat wil een mens nog meer?

Zodra we het kanaal verlaten is het klimmen en dalen. Was het vanochtend geheel bewolkt met zelfs 3 minuten af en toe een drupje, als we gaan klimmen schijnt de zon.

De pijn is kort want na 10 kilometer zijn we bij onze herberg. Eigenlijk meer een sportcomplex in een zeer oude herberg. We zouden nog kunnen gaan spinnen als we zin hadden maar onze voorkeur ging uit om bij t zwembad te liggen.

Morgen nog t laatste zweet eruit op weg naar onze auto bij Bordeaux.