9 mei 2022

Robbie is al een paar dagen niet fit, hij hoest de longen uit zijn lijf. Om te klimmen heb je wel lucht nodig. Gisterenavond de route bekeken en er zaten een paar zware klimdagen aan te komen.

We wisselen eigenlijk een beetje af de route van Sweerman en de officiële camino del Cid. Op beide routes waren weinig slaapplekken. Op 50 of 100 kilometer. 100 is nu te ver. En die op 50 kilometer vol of verdwenen. We zagen bij de officiële route een spoorbaan. Even afgewacht hoe hij zich voelde deze ochtend en de beslissing was snel gemaakt. Op naar het treinstation. 30 kilometer op 2 klaar gezette cakejes en flesje ananas sap. Ik dan, Robbie had genoeg aan t sap.

Rustige weg met helaas veel klimmen.  Recht naar het treinstation. We komen daar aan, ik pak mijn Gsm...de enige trein de goede richting uit een minuut geleden vertrokken. Dju. En toen werd omgeroepen dat de trein eraan kwam. Hollen, hollen. De machinist riep uit zijn raam: 2e ingang. En hup, we zaten erin. Zonder kaartje of strak plan. De kaart erbij genomen en internet en besloten tot Zaragoza te gaan en van daaruit naar Teruel. In Zaragoza misten we net de aansluiting maar eigenlijk gaf dat niet. Nu een ticket gekocht voor de volgende trein van 17.25 u. En dan de stad in, even zoeken, waar moet je zijn etc. Eerst maar eens wat eten. Een geweldige menu del dia gescoord en verder naar de kathedraal. Hé, dat is hier mooi. Het voelde als een extraatje. Daar even rond gekeken en op het gemak terug. Een hotel geboekt in Teruel, dan kunnen we daar straks direct naar toe.

En morgen? Dat zien we dan wel weer.